Ψάχναμε καφενείο σε κάποιο μικρό χωριουδάκι για να φχαριστηθούμε το απόγευμα προτού ξεκινήσει η εργασιακή εβδομάδα.
Βάζω google maps, αναζητώ άγνωστο τοπωνύμιο στην ερημιά.
Μην τα πολυλογώ, καταλήξαμε στο Καινούργιο Χωριό ν’ αναζητούμε τον πύργο Foscolo.
Ψυχή στον δρόμο, άνθρωπος. Σπίτια κλειστά, καφενεία κλειστά, περπατήσαμε λίγο στα σοκάκια. Σε μια στροφή, βλέπουμε μία πινακίδα με 21 λέξεις.
Ο μικρός πύργος (οχυρωμένη κατοικία) της ενετοκρατικής οικογένειας Φώσκολου, φέουδο της οποίας ήταν το Καινούριο Χωριό, στεκόταν μπροστά μας.
Ταπεινός, με μία αίγλη θαμμένη κάτω από τις γκρεμισμένες πέτρες, σβησμένη από το χώμα και τη λήθη.
Πολύ θα ήθελα να περιεργαστώ το ιστορικό αρχιτεκτόνημα και να περπατήσω τις υπόλοιπες ισόγειες αίθουσες, αλλά μία νυχτεριδούλα μάς θύμισε ότι είναι πλήρως εγκαταλελειμμένο.
Έχω την αίσθηση ότι όλο το νησί πρέπει να είναι γεμάτο από τέτοια μικρά στολίδια.
Βρε τί ανακαλύπτει κανείς δίπλα του. 