Γητειές και φυλαχτά.
Τελετουργοί και τηρήματα.
Μία μαγική βραδιά ζήσαμε στο Ιστορικό & Παλαιογραφικό Αρχείο ΜΙΕΤ εμβαθύνοντας στην ανάγκη του ανθρώπου να διαχειρίζεται τα γήινα με αλλόκοτες πρακτικές και πεποιθήσεις.
Κάπου ανάμεσα στην επιστήμη, τη μαγεία, την πολιτική και τον κοινωνικό αντίκτυπο, μάθαμε για αρχειακές πηγές, χειρόγραφους κώδικες, πολιτικές αποφάσεις και εθιμικές πρακτικές που μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά.
Ένα απολαυστικό τρίωρο ομιλιών και συζητήσεων που μας υπενθύμισε πόσο σημαντικό είναι για έναν ερευνητή όταν συγκεντρώνει πρωτογενές υλικό, να τεκμηριώνει με βιβλιογραφικές πηγές.
Και κάπως έτσι, θυμήθηκα έναν καθηγητή κάποτε που μου έλεγε πως πρέπει να φεύγεις από το πεδίο ανά τακτά διαστήματα. Καλά είναι τα χωριά και οι εθνογραφικές επιτόπιες έρευνες, αλλά πρέπει να φεύγεις και να επανέρχεσαι στην επιστημονική τεκμηρίωση. Να βουτάς στα βιβλία και τα δευτερογενή δεδομένα, να μελετάς πίσω από τις πρακτικές. Να συνομιλείς με συναδέλφους ερευνητές και καθηγητές.
Να (ξε)καθαρίζει το μυαλό σου, προτού γυρίσεις στα χωριά και τις καταγραφές.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές, στον Πάνο Τουρλή και σε όλη την ομάδα!
ΥΓ. Στη φωτογραφία ο σύμμεικτος χειρόγραφος κώδικας του Ιωάννη Πέζαρου από το 1553, στη Συλλογή Παλαιτύπων του Ιστορικού & Παλαιογραφικού Αρχείου.
Αγαπημένη ανακάλυψη, η αναφορά από τις σελίδες του στον γυναικείο δαίμονα Γελλώ.
Έναν δαίμονα που …επιβιώνει μέχρι σήμερα και στην Ανατολική Κρήτη κάνοντας κακό σε λεχώνες και μωρά.