Επιλογή Σελίδας
Η μικρή μας πλατεία Χειροτεχνίας

Η μικρή μας πλατεία Χειροτεχνίας

Η πλατεία αυτή είναι μία μικρή -ίσως η πιο μικρή- πλατεία στην Επισκοπή. Στην Επισκοπή που λέτε, έγινε ένα τριήμερο εκδηλώσεων για τον κρητικό διατροφικό πολιτισμό. Σε όλο το χωριό στήθηκαν περίπτερα, μαγειρέματα, ομιλίες, δρώμενα, μουσικές, παιδικές δραστηριότητες....
Γητειές της Κρήτης

Γητειές της Κρήτης

Ήμουν 2,5 μηνών όταν τραβήχτηκε τούτη η φωτογραφία στις διακοπές μας, αυγουστιάτικες μέρες του 1988. Η μητέρα μου απαθανατίζει με τον φακό τη στιγμή που η πεθερά της, η κρητικιά γιαγιά μας Καλλιόπη, μοιράζεται λόγια παλαιινά στον μεγάλο μου αδερφό. Και εκείνος τα...
Φύσα, βοριά μου, όσο θες

Φύσα, βοριά μου, όσο θες

Κάθε άνθρωπος θαρρεί τον τόπο του ξεχωριστό από τσ’ άλλους. Εγώ λοιπόν θα σας πω για τις Μέλαμπες. Όποιον ρωτήσετε στην Κρήτη για τους μελαμπιανούς, θα σας μιλήσουν για ανθρώπους μερακλήδες. Υπάρχουν ερμηνείες πίσω από τη διαγενεακή φήμη της μελαμπιανής παρέας...
Νέος αργαλειός in town!

Νέος αργαλειός in town!

Πριν 10 χρόνια έζησα για λίγο καιρό στον Ζαρό, καταγράφοντας Γητειές της Κρήτης. Κάθε μέρα περνούσα από τη Μαρία Ζαχαριουδάκη που δούλευε τους αργαλειούς της από το πρωί μέχρι αργά. Της έλεγα για την επιθυμία μου να αποκτήσω κάποτε έναν και εκείνη – όλο αγάπη-...
Πόσο πάει το μαλλί; Η κουρά ως μοχλός τοπικής οικονομίας και βιώσιμης ανάπτυξης

Πόσο πάει το μαλλί; Η κουρά ως μοχλός τοπικής οικονομίας και βιώσιμης ανάπτυξης

Ρώτησα κάποτε έναν κτηνοτρόφο πόσο κοστίζει το μαλλί από την κουρά των ζώων του. Μου απάντησε ότι δεν το πουλάει πια. Ότι κανείς δεν το αγοράζει πια. – Και τόσο μαλλί πού καταλήγει;, ρώτησα εναγωνίως. – Το πετάμε ή το καίμε, απάντησε με απογοήτευση. Η κουρά των ζώων...
Σε κάποιο κρητικό γλέντι, κάπου, σ’ ένα μικρό χωριό

Σε κάποιο κρητικό γλέντι, κάπου, σ’ ένα μικρό χωριό

“Πάμε να χορέψουμε;”, είναι η ερώτηση που θέλω να ακούω συνέχεια αυτό το καλοκαίρι. Να σηκωνόμαστε από τo τραπέζι και να πιάνουμε (σ)τον κύκλο. Έναν ασφυκτικό κύκλο σε μία ασφυκτική πλατεία. Σε κάποιο κρητικό γλέντι κάπου σ’ ένα χωριό. Στα τραπέζια...