Λέω πως όσο ανεβαίνω υψόμετρο, αλαφραίνει η ψυχή μου. Και οι λέξεις πετούν κι αυτές πιο ανάλαφρα σαν αφηγούμαι παραμύθια στα ψηλά. Βρέθηκα στ' Ανώγεια σήμερα, ας είναι καλά η Ρίτα Σουλτάτου, αγαπημένη ψυχή. Στη γιορτή της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου που μαζί με το...

Όταν έμενα στις Μέλαμπες, τα μεσημέρια που οι χωριανοί είχανε 'ποφάει κι αποσύρονταν στις κάμαρές τους, έπαιρνα τον δρόμο για την Αγία Παρασκευή. Τη μικρή Βασιλική του 14ου αιώνα, στον πλάτανο του χωριού. Στις λιγοστές αλλά περιποιημένες καρέκλες, είχα βρει τη θέση...

Έρχεται μία στιγμή σε κάθε ταξίδι, που πιάνω τον εαυτό μου να μουρμουρίζει: "μου λείπουν τα βουνά μου". Και ενώ μπορεί στον ξένο τόπο που βρίσκομαι εκείνη την ώρα ν' αντικρίζω εφτάμορφα βουνά και θάλασσες, ένας στεναγμός θα πορίσει καψαλίζοντας τα μέσα μου. Να μου...

Σ' ένα μιτάτο χθες, στ' Ανώγεια, ανάμεσα στις πέτρες έπαιζαν δύο παιδιά. Ο πρώτος είχε μία μεγάλη στα χέρια του ενώ ο μικρότερος βαστούσε ένα σφυρί. Έβαζαν μικρές πέτρες μπροστά τους και τις έσπαγαν. Τα πλησιάζω και μαζεύοντας τη φούστα, στρογγυλοκάθομαι μαζί τους...

Μας στοίχισε το φευγιό σου, ρε Μαχαιρίτσα. Σήμερα το πρωί έφτασα στην Αθήνα, μπήκα στο πατρικό μου και η πρώτη είδηση που έμαθα ήταν το φευγιό σου. Στο παλιό μου δωμάτιο, ξάπλωσα στο κρεβάτι με τα χέρια πίσω από το κεφάλι και χάζευα τον τοίχο, όπως παλιά. Γεμάτος...

Πρωτομηνιά σήμερο και μου 'ρθε η γ-όρεξη να πω παραμύθι στα μικρά του χωριού μας. Δυο κορίτσια έστεσα στον κάτω αμαξωτό απού περνούσαν μπροστά απ' το καφενείο. "...θα σας περιμένω στον πρίνο, στις έξι το απόγευμα, μόνο να το πείτε και στ' άλλα παιδιά". Πέρασε το...

Στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου χθες, τα τραπέζια ήταν έτοιμα στρωμένα με την τσόχα για την πρώτη των καλοκαιρινών μας δράσεων, το τουρνουά πρέφας. Άντρες όλων των ηλικιών άκουγαν με προσοχή τα ονόματα που κληρώνονταν. Οι διαγωνιζόμενοι πήραν τις θέσεις τους...

Κάπου στην Αφρική. Σε μια καλύβα που πάσχιζε να μοιάζει με τουριστικό κιόσκι, ο Μπασίρ πουλούσε μαντήλια και σκονισμένα κοσμήματα. Σέρβιρε τσάι με δυόσμο σε μικρά γυάλινα ποτήρια πάνω σ' έναν χάλκινο δίσκο. Αφού παζαρέψαμε την τιμή, αγόρασα ένα μαντήλι και ένα ζευγάρι...

Σε ένα παλιό φρούριο, αλ Κούλε, με βασιλικούς τάφους μιας δυναστείας της πόλης Φεζ. Από τη μια μεριά του λόφου η πανοραμική θέα της πόλης, με την παλιά μεδίνα και τη σύγχρονη να βουίζουν σαν μελίσσια. Από την άλλη μεριά, ένα παλιό νεκροταφείο με τον ήλιο να δύει...

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα τα ίδια. Το μισό facebook να γεμίζει λουλούδια και ευχές για τις γυναίκες, το άλλο μισό να κατηγορεί τους πρώτους ότι δε δίνουν την πρέπουσα σημασία στην ιστορική αξία της 8ης Μαρτίου του 1857. Εγώ δε θα σχολιάσω, παρά μόνο θα κοιτάξω τη δική...