
Οι λέξεις είναι σαν το εργόχειρο
Όταν οι λέξεις (μ)πλέκονται με τρόπο “πιτήδειο” όπως λέμε στην Κρήτη,
τότε δημιουργούνται ν(ο)ήματα πολύτιμα.
Από 4 χρονών μου αρέσει να γράφω. Να κεντώ. Να πλέκω.
Μα κάποιες φορές θαρρώ πως είναι το ίδιο, σαν να πλέκεις τις λέξεις και να ‘φαίνεις νοήματα.
Στο blog αυτό μοιράζομαι σκέψεις, γνώσεις και συμβουλές.
Περιηγηθείτε στα κείμενά μου και αν βρείτε κάποιο που σας αρέσει,
θα χαρώ να το κοινοποιήσετε στα κοινωνικά σας δίκτυα.
Μάρτης, γδάρτης
Τα λαϊκά παραμύθια κρύβουν αξίες, αρετές και διδάγματα κοινωνικής συμπεριφοράς. Ο καθένας βρίσκει σε αυτά όσα 'γαπά ή του λείβονται. Θυμάμαι λοιπόν εκείνο το παραμύθι με τη γριά γυναίκα που μάζευε χόρτα στο βουνό και την έπιασε βροχή. Μπήκε να προφυλαχθεί σε μια...
Θυμάσαι την πρώτη σου συνέντευξη για δουλειά;
Θα σας γυρίσω αρκετά χρόνια πίσω, όταν σας κάλεσαν στην πρώτη συνέντευξη για δουλειά. Μουδιασμένοι, μ' ένα βιογραφικό ίσα να γεμίζει μία κόλλα Α4. Με μηδαμινή εργασιακή εμπειρία αλλά όρεξη για δουλειά. Σίγουρα έχουμε να μοιραστούμε πολλές ιστορίες από τις συνεντεύξεις...
Ποδαρικό με το podcast για την Περιφέρεια Κρήτης
Ας κάνω κι εγώ ποδαρικό στο facebook με κάτι καινούριο για τη νέα χρονιά. Η Περιφέρεια Κρήτης απέκτησε το δικό της podcast! Δώσαμε τον τίτλο "Ιστορίες δια... Τροφής" και το δημιουργήσαμε στο πλαίσιο των δράσεων για το ευρωπαϊκό δίκτυο Mediterranean Diet Network στο...
Τσικνοβορίζει…
"Τσικνοβορίζει", είπαν κάποιες γυναίκες σήμερα το πρωί μόλις αντίκρυσαν το χιονόνερο να πέφτει στο χωριό. Ανηφορίζοντας τα σοκάκια της Πάνω Ρούγας προσπαθούσα να βρω την προέλευση της λέξης. Αναζήτησα την ετυμολογία στο διαδίκτυο: "Βεβαιωθείτε ότι η ορθογραφία είναι...
Βάλε ροζέ
Όταν έχεις ζήσει λοιπόν μία πανδημία με δικούς σου ανθρώπους να μπαίνουν στο νοσοκομείο και την καθημερινότητά σου να ζυγιάζεται σε κρούσματα, εμβολιασμένους, ανεμβολίαστους και συνεχείς απαγορεύσεις, κάθεσαι και επαναπροσδιορίζεις πολλά. Ποιους ανθρώπους εκτιμάς,...
Με μπόλικη κανέλα
Το φθινόπωρο έχει μπει επίσημα με τη βροχούλα του και πήρα το σακίδιο να πάω σε cozy καφέ της πόλης του Ηρακλείου να δουλέψω. Μία από τις συνέπειες της πανδημίας είναι ότι βοήθησε τον κόσμο να κατανοήσει (και να αποδεχτεί δίχως γκρίνιες) τη φύση της δουλειάς μας, όσων...
Φάτε, μάτια, ψάρια
Πήγαμε λοιπόν να πάρουμε ψάρια. Στάθηκα στον πάγκο μπροστά λαχταρώντας τη σοδειά της θάλασσας σαν τη γάτα που περιμένει τον ψαρά όταν δένει το καΐκι. - Τί μας προτείνετε για φούρνο;, ρωτάμε ευγενικά την κοπέλα. Όση ώρα παινεύει την πραμάτεια χαζεύω τα ονόματα των...
Οι σιχαμένες του καλοκαιριού
Αποχαιρετάμε το καλοκαίρι, αποχαιρετάμε (?) τις κατσαρίδες. Το καλοκαίρι το αγαπάμε γιατί φέρνει τα γλέντια, τη βεγγέρα στις αυλές, τη θάλασσα, το καρπούζι, τον ύπνο κάτω από την κρεβατίνα. Αλλά μέσα σε όλα τα καλά, φέρνει και το χειρότερο δημιούργημα της φύσης....
Λευκή, με βουβή βελονιά
Βλέπω τούτη τη φωτογραφία στο διαδίκτυο και το μυαλό μου τρέχει σε μία αλλόκοτη σκέψη. Αλλόκοτη γιατί ενώ η φωτογραφία αποτυπώνει μία τραγική συνθήκη, εμένα ο νους μου πλέκει συνειρμούς και στένεται σ' ένα σημείο της εικόνας. Στη μικρή δαντέλα. Τη λευκή αυτή...
“Η κακιά η ώρα” έχει πιο σκοτεινές ρίζες απ’ όσο νομίζουμε.
"Η κακιά η ώρα” έχει πιο σκοτεινές ρίζες απ' όσο νομίζουμε. Ήμουν μια φορά σε ένα χωριό της Κρήτης, καταγράφοντας ιστορίες και χαρτογραφώντας τη λαϊκή δαιμονολογία: το σύμπαν των καταχανάδων, ανασκελάδων, πειρασμικών, διαβόλων, τριβόλων και του συναφιού τους. Σε μία...